Ek sou kon doen sonder ‘n miljoen (of twee)…

Die eerste Corona-virus geval is in Desember 2019 in Wuhan in China gediagnoseer.  Meer as drie maande later, op 2 April 2020, haal die wêreld die eerste miljoen positiewe gevalle met nagenoeg 51 000 mense dood.  Net 13 dae later, iewers in die nag tussen 14 en 15 April 2020, haal ons die tweede miljoen met 127 493 mense dood.  Eksponensieël! Ek wonder hoe lank gaan die 3de miljoen neem?

Tot my verbasing lees ek dat die eerste Malaysiese tier, Nadia, ook positief getoets het vir die Corona-virus. Miskien is dit fake nuus. Wie weet.

Die grootste deel van my dag gaan in kos soek vir honger gesinne en donasies van mense aanvaar, bewyse uitreik, dankie sê namens ‘n hele gemeenskap en regsopinies gee en soek oor of ‘n Munisipaliteit kospakkies mag aankoop om uit te deel. Ons kry wonderlike skenkings van landbou-produsente wat ons via die NGO’s gaan uitdeel.  Dankie aan elkeen wat skenk, elkeen wat help verpak, elkeen wat rondry en uitdeel. Dis ‘n massiewe masjien van miernes aktiwiteite. Die probleem is: Voedsel sekuriteit is die grondwetlike funksie van die Department van Sosiale Ontwikkeling en hulle bedoeling is goed.  In die WesKaap alleen het die Provinsiale Regering miljoene bewillig om via DSD vir mense kos te gee.  Hulle doen wat hulle kan.  Maar die kriteria wat hulle uitgedink het vir gesinne om te kwalifiseer werk nie tans nie.  Daar sal sekerlik redes wees vir hulle kriteria waarvan ons nie weet nie, maar ek sien die gevolge daarvan op grondvlak.  My een sussie werk by Cape Mental Health en by hulle het dit ook baie slegte gevolge.  Sy laat weet my dat in Kaapstad kom DSD se pakkies nie by die regte mense uit nie. By ons ook nie.  Hulle pasiente wat op kroniese medikasie is, kry erge newe-effekte van hul medikasie as hulle nie ordentlik eet voordat hulle die medikasie neem nie.  Ons brainstorm so bietjie oor whatsapp oor die situasie en wat mens kan doen en die goed is net nie eenvoudig nie.  As jy hierdie lees en jy is by magte om te help in jou omgewing, doen dit asb dadelik. Kontak jou naaste NGO soos Badisa, ACVV, geregistreerde sosiale ontwikkelingsgroepe wat voedsel sekuriteit doen en skenk wat jy kan.  Asb. Ons het almal ‘n oordosis wysheid en onderskeidingsvermoë nodig soos net die Here kan gee.

Eergister ry ek Malmesbury toe om droë rantsoene te gaan oplaai wat DSD versprei via Meals on Wheels.  Ons is dankbaar vir elke korrel rys.  Hulle laat weet my dit is gereed en ek bied aan om hulle halfpad te kry. Hulle kom uit Mitchellsplein uit.  Oppad soontoe wonder ek of ek nie iewers ‘n sleepwa moes leen om te hak nie.  Dit is Porterville en Piketberg se kos vir 54 hawelose mense vir twee weke.  Groot was my ontnugtering. My kar se kattebak was net halfpad vol. Darem nog ‘n boks met blikkies vis op die voorste bank ook.  Die sjef bied aan om vir my hul spyskaart te stuur, maar dit is okay. Ons sal dit moet aanvul uit ander skenkings. Dit is net onmoontlik om 54 mense hieruit vir 2 weke kos te gee.  Ek dink terug aan my dae as Kosma van Stranddienste in Melkbosstrand. Dit was 1992 se kant en ek moes met R5 per kop per dag werk.  Daardie tyd was dit natuurlik baie meer as nou en het ons dit net-net gemaak.  En dan kom daar spanlede aan wat vir jou sê dat hulle allergies is vir Oros en net vrugtesap drink. Too bad. Jammer om van jou moeilikheid te hoor.  Dit sou ‘n droë paar weke vir hulle wees.  Ek sien op die voorblad van vandag se Burger dat Mitchellsplain brand as gevolg van die uitdeel van kospakkies.  Ironies da tons Meals on Wheels droë rantsoene juis van daar af kom. Ai! Mag elkeen wat kos ontvang en ook hulle wat nie ontvang nie, wysheid ontvang om hul menswaardigheid te behou.  

Deur dit alles voorsien die Here.  Vanoggend whatsapp ‘n vriendin en vra hoe kan sy en haar vriendekring help, dan bel een en vra waarvoor kan hulle bid. Dit is wonderlik. Dankie ook vir elke gebed. Dit hou ons staande.

Vanoggend kry ek ‘n e-pos van Daleen Turner, ‘n mede besigheids coach.  Sy stuur ‘n pragtige video van Crispin Swart oor leierskap in krisistye.  Ek sal dit graag aanstuur vir almal wat dit nodig het. Whatsapp my jou e-pos adres of los dit as ‘n kommentaar op die blog.  Crispin deel sy eie verhaal en belewenis van lockdown op ‘n baie eerlike en oorspronklike manier en deel die vaardighede wat hy gebruik om hierdeur te kom. Ons moet almal onsself bemagtig en sorg dat ons saam heel aan die anderkant uitkom.  Hy gebruik ‘n baie praktiese definisie vir leierskap naamlik: “Anyone who authentically influences to create value”. Die kern van sy boodskap is dat ons hierdie moet sien vir die verlies wat dit is en dit hanteer soos om iemand aan die dood af te staan. Vir baie van ons beteken dit verlies aan inkomste, verlies aan kontak, verlies aan ‘n werk, verlies aan ruimte, verlies aan beweging, verlies aan geliefdes…  Die stadiums van verlies en rou naamlik ontkenning, woede, onderhandeling, hartseer en aanvaarding sal in almal van ons se lewens afspeel een of ander tyd. Dit is ook nie liniêr nie en jy is heel normaal om meer as een van hulle gelyk of almal saam te ervaar.  Laat jouself toe om dit te ervaar. Dis okay.  David Kassler het gesê: If I can feel it, I can heal it.  Ek wil sê: If I can feel it, He can heal it!

Jy is ‘n leier in jou gemeenskap, jou gesin, jou vriendekring, jou werksplek, jou maatskappy en jy het invloed. Maak seker dat jy die verlies wat lockdown bring erken, ervaar, reg hanteer en verwerk sodat jy die mense rondom jou positief kan beinvloed en ook daardeur kan help.

By ons in Piketberg het hulle vandag met Community Screening and Testing begin. Die span van die Departement van Gesondheid is in beheer daarvan en gaan 510 huise in ASLA toets.  Ons sal die uitslae oor die naweek terug ontvang. Die Munisipaliteit moes help met kommunikasie aan die gemeenskap, skare-beheer, veiligheid van die mobiele kliniek en die personeel en algehele orde tydens die uitreik.  Mense kan gou paniekerig word.  Dankie aan elkeen wat gehelp het.  Ons waardeer dit.

Ek whatsapp video call lekker met my ouers en oudste sussie wat tans by hulle bly vir die grendelstaat.

Wat sou ons sonder die gebruik van hedendaagse tegnologie gedoen het?

Dis koud by ons. My vuurtjie brand...My kersie gee sy lig... (maak Martin die gedig klaar toe hy die foto sien)

Vanaand sukkel ek met ‘n balanserings-triek om die kontantvloei van die Munisipaliteit so lank as moontlik te rek, maar om soveel as moontlik finansiele verligting aan die publiek deur te gee.  Nie ‘n maklike oefening in die onseker tye waarin ons ons bevind nie. Dankie tog vir ‘n baie goeie CFO en baie toegewyde Raadslede wat die belange van ons volle gemeenskap op hul harte dra en dat ons met mekaar in eerlikheid en openhartigheid kan verskil om by die heel beste moontlike antwoord uit te kom. Verg erg baie knieë werk. Hoe sal ons ooit weet of ons die regte besluite neem. Ons kan net wysheid vra en mooi luister en kalm bly en die beste moontlike besluit neem met die huidige scenario en feite voor ons. Dis soos om oor ‘n afgrond te spring en net te vertrou. Angswekkend!

Sterkte met die groot besluite in elkeen van julle se huidige omstandighede.  Ek kan my net indink!

Baie liefde

Hanlie