Elke huis het sy kruis

Dr Tony Hawkridge se whatsapp kom vroeg deur. Juis toe ek op my stoep sit en koffie drink. Ja, julle het reg gehoor. Ek het die afgelope 20 jaar net earl grey tee gedrink, maar sedert die begin van lockdown drink ek ‘n Americano elke oggend.  En die res van die dag earl grey tee.  Ek weet nie eintlik hoekom nie. Miskien was my behoefte aan kaffeien deur die moeilikste tye net te groot of miskien lê die moeilikste tye nog voor, wie weet.  Dr Hawkridge is die Hoof van Gesondheid vir Bergrivier en Swartland.  Voor 27 Maart 2020 het ek nog nooit van hom gehoor nie. Nou is ons op voornaamterme en ken ek tot die name van sy twee honde.  Na lang gesukkel met die protokolle van geheimhouding, mag hy nou ten minste vir my en die Munisipale Bestuurder van Swartland, my kollega Joggie, die daaglikse getalle deurgee van positiewe gevalle.  Nog geen name of adresse nie. Daaroor baklei ons nog. As ek ‘n lys moet maak van die aantal gevegte wat ek die afgelope drie maande moes baklei om die addisionele werk te verrig wat COVID na my posbeskrywing gebring het, sou ek vir Rocky Balboa laat skaam kry het.  En ek hou nie van baklei nie. Maar dit het deel geword van ons daaglikse bestaan. Niks kom maklik of eenvoudig nie.

Sy whatsapp is goed vir Bergrivier vanoggend. Net een positiewe geval ekstra vanoggend en dit is verkeerdelik op ons lys. Die onbekende persoon is van ‘n onbekende adres buite ons gebied, maar het verkeerdelik op ons lys beland.  Daar is ‘n Lettie in Gesondheid wat al die lyssuiwering moet doen en Tony sal dit vir haar stuur.  Ek maak ‘n nota om ook vir Lettie op my gebedslys te sit, want haar bloeddruk moet al deur die dak wees teen hierdie tyd.  Ek hoop my vriend Joggie sit voordat hy sy whatsapp lees.  27 April 2020 het ons ons eerste positiewe geval gehad in Bergrivier. Nou is ons kort duskant 3 dosyn.

Dankie vir al die lekker terugvoer oor whatsapp, facebook en op my blog. Ek waardeer dit baie.  Ek het nie hierdie week geskryf nie. Daar was net nie tyd nie.  Ek is jammer.  Ons moes voorberei vir ons eerste virtuele raadsvergadering in Bergrivier Munisipaliteit.  Ook ‘n Burgemeesterskomitee wat dit voorafgaan en waar die items bespreek en aanbeveel word.  Ek het net weer die waarde gesien van hoogs kundige mense op alle vlakke en wat dit beteken om uitstekende verhoudings te bou lank voor ‘n krisis.

Die mis lê wyd en laag oor die vallei vanoggend. Porterville sal naby aan middagete eers die son sien opkom.  Toegevou in ‘n kombers van genade.  En dit is veral nodig, want Porterville is die hoofattraksie van COVID gevalle in ons gebied.  Reeds 26 van ons 35.

Ek en Hannie stap eers 08:00 vanoggend en dit was heerlik.  Ek het vandag NIKS op my agenda nie en sien uit na elke oomblik daarvan.  Wat ‘n voorreg.  Ek gaan net teddiebere brei, ‘n laat ontbyt maak, die beet-hummus probeer wat Mynhard hierdie week gedemonstreer het en my agterstallige tv reekse inhaal.  Salig.

Een van die snaakste oomblikke van my week kom tydens ‘n ILGM konferensie Woensdag.  Institute for Local Government Managers.  Ek is een van min Professionele Geregistreerde Munisipale Bestuurders in SA.  Daar is 125 lede by ILGM in “good standing” en die kworum vir die konferensie is 25, maar ons sukkel om dit te kry.  Nie soseer oor ‘n gebrek aan belangstelling nie, maar almal is in ander virtuele vergaderings.  Die laaste week van Mei in ‘n Munisipaliteit is normaalweg ‘n baie besige week, want daar is talle wetlike goed wat voor einde Mei jaarliks deur die volle Raad moet gaan.  So hoekom die ILGM hierdie week kies om met MB’s te vergader, is ‘n vraag vir ‘n ander dag, maar dit is nie wat die pret opgelewer het nie.  Minstens 20 van die 25 wat saam met ons op Microsoft Teams die konferensie bywoon, het dit nog nie voorheen gedoen nie en Betty M (haar Teams naam) is een van hulle.  Sy kom van up-country en is gul en baldadig en hanteer Teams soos wat sy in ‘n groot konferensie saal sal inloop, ‘n gesprek aanknoop met almal, uitvra oor almal wat sy lanklaas gesien het.  ‘n Regte warm ouma tipe.  Maar van ‘n rekenaar mikrofoon verstaan sy niks en dink sy moet skree dat ons haar kan hoor uit Gauteng.  Ons het later soveel pret gehad, want die arme koordineerder, Jean, moet telkens eers vir almal kans gee om hul volume knoppies afwaarts aan te pas, voordat hy vir Betty M unmute en kans gee om op ons te skree.  Om nie van die honde, kinders, kombuisgeraas en wat nog alles in die agtergrond te praat nie. Die beste fasiliteit op teams of zoom is die mute knoppie wat die vergadering-host kan gebruik om enigeen te mute. Ek wens dit was in ‘n gewone aangesigsvergadering ook moontlik.  Sal baie van die vergaderings waarvan ek deel is, heelwat korter maak.

Die koue bring pragtige wolkformasies.

Ons Uitvoerende Burgemeester, Raadsheer Ray van Rooy, tydens ons eerste virtuele Burgemeesterskomitee-vergadering gister.  Ray se kalmte en geloof is opmerklik in hierdie krisis en dit getuig van baie Wysheid van Bo.

 Ek was baie trots op ons Raadslede gister.  Hulle het almal Donderdag in verskillende groepies opleiding ondergaan wat deur ons IT afdeling aangebied is, en het hulle baie goed van hulle taak gekwyt.  Nog ‘n eerste vir die geskiedenisboeke. 

 Soos ons virtuele Pinkster-reeks hierdie week.  Ek moet eerlik sê dit was fantasties om in die sneeukoue wat die Wes-Kaap beleef het, Pinksterdienste te kon bywoon via youtube in my winter pajamas, met my skaapvel-pantoffels en voor my gasverwarmer.  Martin het baie moeite gedoen en ons het ook gewys dat ons fisiese afstand hou maar nie hartsafstand nie deur elkeen ‘n kruis of ‘n hart teen ons kerk se heining vas te sit gedurende die week.  Was baie goed om te weet dat daar nog mense is wat die gemeenskap van gelowiges mis.

Ek gaan nou eers my geyser aansit en stort.  Mag hierdie naweek ‘n besielende ervaring wees.  Sterkte aan die Graad 12’s en Graad 7’s wat Maandag inval.  Die hersiene skoolkwartaal kalender het gister uitgekom en dit lyk woes na Desember toe.  Gelukkig het ek kaartjies vir Smokey se optrede in Grandwest op 11 Desember 2020 en het ek iets om na uit te sien.  Ek en Lean moes juis ons Morocco toer wat in Julie sou wees, hierdie week finaal vaarwel toeroep.  Uitstel, maar nie afstel nie.

Enigiets anders waarmee ek kan help, Meneer?

Toe ons klomp pelle Desembermaand saam gekamp het by Eikebos naby Greyton, het ek vir ‘n vriendin gesê ek dink my tyd in Plaaslike Regering is amper verby.  My kontrak by Bergrivier Munisipaliteit is nog tot 2022.  Ek vra nooit te lank vooruit vir die Here waar Hy my wil gebruik nie.  “Hoekom? het sy gevra en die hoofsaaklike rede was: ek is verveeld.  Ek werk nou 24 jaar en 4 maande in ‘n Munisipaliteit en in Desember het ek gedink alles het nou “same-old, same-old” geword.  Niks maak my meer kinderlik opgewonde nie, het ek my lot by haar bekla.  Toe gebeur COVID en nou, 5 maande later klink verveeld vir my soos ‘n eksotiewe droom wat ek met my hele hart begeer.  Ek wil net een dag iets doen wat ek al voorheen gedoen het en wat ek kan doen sonder om te dink.  Roetine.  Ek is seker dit gaan in jou werk net so.

Ons wat in ‘n Munisipaliteit werk, het besonderse uitdagings op die oomblik.  Kom ek probeer iets vertel van wat tans by ons gebeur.  Miskien kan jy identifiseer.  Miskien nie.  Plaaslike Regering is die vlak naaste aan die mense.  In my kantoor is my lewensdoel groot opgeplak:  Ek verander gemeenskappe!  Dit is waarvoor ek op aarde geplaas is en waarvoor al die talente wat die Here my gegee het aangewend word.  Daar is baie satisfaksie in, maar ook ellendig baie klappe, skreeue en stote.  Op die oomblik is die meeste mense in die rou-fase van woede.   Dit is orals duidelik sigbaar.  En ons wat by die Munisipaliteit werk ontvang baie daarvan.  Die Polisie ook ‘n gedeelte en die NGO’s wat mense probeer versorg, kry ook hulle deel.  Ek en Hannie stap elke tweede oggend in die tydgleuf tussen 06:00 en 09:00. Sy werk by so ‘n NGO en ons gebruik die volle 50 minute van stap om net by mekaar af te pak.  ‘n Stortvloed van woorde en rou emosie.  Of soveel soos wat ‘n masker en ‘n Piketberg-steil bult ‘n mens toelaat. 

Mens kan gou perspektief verloor, want die woede speel uit in verwerping, aggressie en die meeste mense wat deur rou-woede gaan se vernislagie is baie dun.  Donderdaglaatmiddag bel ‘n Oom my uit Velddrif.  Ek ken hom.  Kom ek noem hom M.  Sy telefoonnommer is op my foon gestoor as Velddrif Klaer no 1. Hierdie keer bel hy van sy vrou se foon af.  Ek kan hoor ek is op speaker-phone en sy vrou stook vuur vanuit die kombuis.  Hy het die ordentlikheid om die gesprek te begin met: Mevrou, vandag moet ek net op iemand skree....  Ek sit die telefoon op speaker aan my kant en sit dit op my bedkassie neer.  Ja, ek het 5 minute voor die oproep ingekom het op my bed gaan lê om asem te skep.  Hy gaan haal hom ver. Skree uit volle bors en in erg gekruide taal oor die korrupte regering en die sadistiese reëls wat rassisties toegepas word. Waar hy soek vir ‘n woord, tjip sy vrou in en gee selfs ‘n paar volkleur voorbeelde.  Na 26 minute skep hy vir die eerste keer asem.  Dit klink vir my of hy spoed verloor en ek vra: Is daar enigiets anders, meneer, wat jy graag onder my aandag wil bring?  Nee dankie sê hy.  Hy voel nou baie beter.  Lekker aand meneer.  Mag jy baie geseënd wees.  Dis net ek wat nie beter voel nie.

Daar is selfs mense wat dink dat elke Munisipaliteit self kan besluit watse Regulasies gevolg moet word en watter nie.  Asof ek in 'n luukse restaurant sit en kies van 'n uitgebreide spyskaart af. Chicken of beef.  Hoe mis ek nou vliegtuigkos!  Daarom stuur baie publiek e-posse, briewe, whatsapp's, telefoonboodskappe en wat nog alles oor hoe hulle dink ons die Nasionale Regulasies moet interpreteer of ignoreer en wat ons hier behoort te doen.  Ander kyk internasionale nuus asof dit hier by ons van toepassing is.  Nee meneer, ons president se van begin met 'n R, nie 'n T nie.  

Die aand vra John my hoe ek dit regkry om kalm te bly. Hy sou teruggeskree het.  Na 24 jaar en 4 maande weet ‘n Munisipale amptenaar ‘n paar goed.  Een daarvan: We don’t have the luxury of losing our tempers...  Elke omroep is ‘n versekeringseis wat wag om te gebeur. Volksbesit.  Die helfte van die mense dink jy pas die reëls te streng toe. Die ander verguis jou oor slapgatgeid. En niemand doen dit in stilte as hulle die aand op hul kussing gaan lê nie. Nee, daarvoor is facebook en instagram en twitter net te gerieflik.

Ek tel gister net vir interessantheidshalwe.  Een van ons raadslede (ons het 13) het teen gister al vir my 177 navrae gestuur sedert die begin van grendeltyd.  Daar het nou al 88 regulasies uitgekom waaraan ons moet voldoen. Ek het sedert 15 Maart 2020 925 e-posse geantwoord net oor die interpretasie van die Regulasies!  241 essensiele werkers moet elke oggend gescreen word, elkeen moet ‘n vraelys invul om moontlike simptome te identifiseer.  Oor elke behoefte van die publiek wat buite die regulasie val, moet ons met die vakbonde onderhandel.  Is daar nog enigiets anders waarmee ek kan help meneer?

Ek het ‘n paar goed geleer in die afgelope twee maande:

In krisistye moet jy weet in Wie jy glo. Jy moet vasgeanker staan in geloof en jou geloof moet geoefen wees. Toe ek nog langafstande gehardloop het, het ons afrigter altyd gesê jy kan nie net wedlope gebruik om te oefen nie, want wedloop-mode is anders as oefen-mode. Oefen leer jou patrone en vangnette waarop jy kan terugval in ‘n krisis.

In krisistye moet jy weet wat jou doel is.  “Ek verander gemeenskappe.”  En as die hele wêreld verander is ek gereed om eerste die onbekende braaf in te stap, sodat ander met hoop en vertroue kan volg.

In krisistye moet jy LIG en HOOP wees.  In elke gesprek.  In elke situasie. 

Meer as ooit weet ek dat dit juis vir ‘n tyd soos hierdie is dat ek in Plaaslike Regering neergesit is.  In oefentye en in wedstryd-mode.  Ek glo dit is ook waar van jou!  Jy is ‘n onderwyser, ‘n bankbestuurder, ‘n besigheidspersoon, ‘n verpleegster, ‘n ingenieur, ‘n dokter, en noem maar op ...  juis vir ‘n krisistyd soos nou! 

Vanoggend die wonderlike voorreg gehad om MMC Global 2020 saam met duisende ander te luister.  Baie geseend.

Hierdie vetplant het Hannie in my tuin geplant die Saterdag voor lockdown.  Hy het weggespring en 'n lang steel gemaak met baie blommetjies. Uitbundig mooi!

Vanoggend 08:20 het 20 stappers by die Ouetehuis in Tillalaan verbygestap en begin sing vir die bejaardes. 

'n Belofte van reen in die lug. En 'n sneeu waarskuwing vir Maandag.

Hierdie COVID sandkastele het my baie beindruk. Dit is op Puri strand aan die noordoostelike kus van Indie gebou deur 'n befaamde sandkunstenaar Sudarsan Pattnaik.  Gaan kyk 'n bietje op google na sy werk.  Ongelooflik!

Mag die voorspoed jou verveel en mag ons droom van verveling net vir een dag weer waar word.

#staysafe.  Maar vir more en Maandag: #staydry en #staywarm

Mal oor julle.  Hanlie

In jou eie hande...

Ek raak nie maklik kwaad nie.  Maar die negatiwiteit wat tans die rondte doen in SA en seker ook elders in die wereld, is so onnodig soos parfuum spuit voor 'n zoom-vergadering.  Dit bou op oor die laaste week of twee en bereik amper epidermiese proporsies (soos Oom Oubaas sou gese het).  Ek dink baie oor die redes hiervoor en vind weer 'n moontlike verduideliking by Victor Frankl.  "The last of the human freedoms - To choose one's attitude in any given set of circumstances."

Ek dink mense voel vryheidloos en vergeet dan dat hulle steeds die vryheid het om te besluit hoe hulle oor hul eie situasie kan dink.  Jou lyf is ingeperk, nie jou gedagtes nie, nie jou gebede nie, nie jou besluite nie, nie jou gesindheid nie!  'n Vriendin se hierdie week vir my: "The more I stay home, the more I look homeless!"  Dit is definitief waar van my. My hare krul nou al van lankgeid en Hannon se rooi inwas shampoo het moed opgegee met my grys.

Waar staan jy met hierdie oorlog in jou kop?  Stop net vir 'n oomblik.  Dink daaroor!  Laat ons ophou kla net omdat dit 'n gewoonte is en die media ons bombardeer met negatiwiteit oor alles.  Die mense wat weet se mens moet elke dag 10 goed neerskryf waaroor jy dankbaar is.  Dit laat jou letterlik voel of jy opstyg soos in 'n vliegtuig. 'n Gevoel wat ons nou eers vir baie lank nie in 'n vliegtuig sal kan voel nie, so 10 dankbaarhede per dag sal dit wees!  Jou gesindheid is in jou eie hande.  Moenie hierdie laaste vryheid weggee aan die media of jou twitter-feed nie.  Klou daaraan vas met waaksaamheid wat pas by mense wat kan stil wees en weet wie die Here is.  Hy is in beheer, of ons dit nou onthou of nie.

Ek verlang vandag na my vliegtuig-dae. Ek sien uit na nog baie in die toekoms, maar vir nou reis ons virtueel.  My Pa en Ma en Ousus is besig om al my ouers se toervideo's te kyk van 1985 tot 1998.  Meestal in Amerika.  My Pa en Ma het al 50 state van Amerika getoer. 

 Vandag 'n jaar gelede was ek en my Pa en Ma in Split in Kroasie aan die einde van 'n bootvaart van Durban na Venesie.  Fantastiese herinneringe.  Ek toer ook virtueel terug op my blog en besef weer die voorreg van elektroniese dagboeke he van 2005 af.

Hierdie grappie wat vandag verbykom laat my lekker lag.  'n Hele paar ander ook. Gelukkig hou die humor nooit op nie.

By die Munisipaliteit is ons besig, soos 256 ander Munisipaliteite in die land, om te poog om 'n begroting voor einde Mei 2020 voor 'n virtuele Raad te kry wat min of meer klop.  Ons Raad wil soveel as moontlik afslag deurgee aan ons gemeenskappe wat bitter swaar kry en ons soek R21 miljoen.  Nie 'n maklike oefening nie.  Ek vermoed dis nog net die begin.  Ook by ons virtuele kerkraadsvergadering hierdie week is die begroting hoog op die prioriteitslys en sit meer mense met hul hande in hul baie lang hare.  Ons is ook besig om al die skole in ons gebied te ontsmet voordat die onderwysers volgende Maandag begin.

Soos baie ander virtuele vergaderings die afgelope maand sukkel ons ook aanvanklik met wie se mikrofone nou aan of af is en wie kan hoor en wie nie en wie het die uitnodiging ontvang en daarop gekliek en wat is die password.  Daar is 'n eerste keer vir elkeen.  Meeste mense het heelwat vinniger deel geword van die 4de industriele rewolusie as wat hulle wou. Nog 'n voordeel van Corona!

Ek is so trots op ons gemeenskap!  Hierdie mense het werklik 'n hart.  

Sedert 27 Maart 2020 tot 18 Mei 2020 is 8552 hampers versprei aan huishoudings wat kwalifiseer en is 55 965 etes uitgedeel.  Dit word gedoen deur 22 NGO’s in ons Bergrivier Munisipale gebied en in 9 dorpe en 7 wyke.  Dit word moontlik gemaak deur ontsettende oop harte en hande en beursies van boere, besighede, kerke, bure en baie meer.

In Piketberg het 100 vrywilligers gehelp om 4000 kospakkies (hampers) te pak op 28 – 30 April 2020 wat in die hele Bergrivier Munisipaliteit versprei is deur die NGO’s.

Baie baie baie baie dankie!  Ons waardeer almal se omgee en se harde werk.

'n Deel van die 100 vrywilligers (hulle het in skofte gewerk) wat van 28 - 30 April 2020 4000 kospakke gepak het om te versprei vir gesinne in nood.

Ons gee steeds elke dag meer as 2000 mense kos.  En die skenkings is soos die broodjies en vissies van ouds. Net sodra ons kele toetrek en ons wonder waar die volgende etes vandaan sal kom, kom dit uit alle oorde.  Baie baie baie dankie.

My verjaarsdaggeskenk van my familie word vandag afgelewer deur Takealot!  Wat 'n opwindende saak.  Nou hoef ek nie meer my Ma s'n te leen nie.  Hare dateer uit die jaar toet en is vrek swaar.  Altyd 'n optog (vir my Pa) om hom hier te kry. En dan is Piketberg nog so skuins ook en die trippie van die motor na die huis met 'n oorgewig naaimasjien nie 'n aangename kuier nie.  Hierdie een is modern en lig met 'n LED liggie en baie interessante toebehore.  Ek het hom vandag nog in die boks gelos en sal hom die naweek uitpak en bekyk.  Ek was nog nooit iemand wat die boekie van enigiets gelees het nie.  Ek het selfs 'n laai in my huis waar ek al die toe boekies bere. Maar ek het so 'n voorgevoel dat hierdie een dalk gelees sal moet word.  Hy het selfs 'n vier-stap knoopgat-maker.  Dit klink nie vir my soos iets wat ek sonder die boekie sal kan regkry nie.

Hierdie aangrypende foto van ons kerk het ek verlede Donderdag geneem.  Ons dink baie tans oor die nuwe rol wat 'n kerk kan inneem in 'n gemeenskap en wat kerkwees in vlak 4 en verdere vlakke kan beteken.  Opwindende tye.

Met Corona gaan dit meer voorspoedig as ooit!  As VSA se getalle vir die dag begin inkom, gaan ons iewers vannag die 5 miljoen merk oorsteek.  323 372 mense dood in die wereld.  286 van hulle in SA en daarvan is 183 in die Wes-Kaap.  Baie mense vra hoekom het die Wes-Kaap so baie.  Ek dink daar is vele redes:  Ons het al 96991 toetse gedoen in die Wes-Kaap en ons toets hotspots en deur contact-tracing.  Dit bring meer positiewe toetse na vore, want dit is mense wat kontak gehad het met positiewe gevalle.  Daar is vele ander redes ook.  Die Wes-Kaap is die provinsie met die meeste internasionale kontak in SA en het voor Lockdown die meeste infeksies van buite gekry deur middel van toeriste.  Verder is die mobiliteit in die Wes-Kaap oor alle sosiale en ekonomiese klasse die beste.  Die virus beweeg wanneer mense beweeg en in die Wes-Kaap beweeg mense.  Ek dink ons COVID golf is die res van die land omtrent 3 weke tot 'n maand vooruit.  Tans bereken ons die piek in die Wes-Kaap op einde Junie tot begin Julie in die metro met die randgebiede 'n bietjie later.

Wees waaksaam oor wat in jou gedagtes omgaan.  Jy gaan dit nodig kry in die volgende paar maande.  Omring jou met mense wat vir jou goed is en goeie positiewe gedagtes in jou wakker maak.  Gebruik die rooi knoppie op jou selfoon, tv remote en rekenaar en maak klaar met kanale, mense en dinge wat jou energie tap en jou meesleur in die modderpoel van klagtes.  Gaan soek aktief na die mooi in dinge en bly opkyk na die Een in beheer.  Die besluit is werklik in jou eie hande!

Die spoed van wit lig...

Die oggendstond het goud in die mond.  Van my dek af geneem in die rigting van die Sederberge se Tafelberg.

Vandag is een van daai dae wat jy na 13:30 besef jy het vanoggend vroeg iewers vir jou tee gemaak en dit staan met ‘n wit vel op yskoud op jou kombuiskas.  Al hoekom ek tyd maak om te skryf is sodat ons sal kan onthou waardeur ons is in hierdie tyd.  Eendag as ons terugkyk...

Orals is mense nou reeds goed gatvol vir die Regulasies en al meer mense tree uitdagend teen die wet op.  En dit bring soveel meer werk na my reeds oorvol tydelike tafel in my huis. Ons loods 'n ondersoek na 'n voorval in een van ons dorpe waar lede van die publiek kla dat ons wetstoepassers hul getraumatiseer het toe hulle hele gesinnetjie teen die wet opgetree het en uitgevang is.  Ek sal wag tot al die verslae in is voordat ek my mind apply. Maar as jy hier lees en twyfel of jy by die reels moet hou... Moenie twyfel nie. If you can't do the time, don't do the crime.

Vanoggend lank na 09:00 warrel 4 tieners in ons straat verby.  Ek groet hulle met goeiemore dames! Ek het lankal opgehou om mense aan te spreek.  Na die eerste 500 probeerslae van hoekom is jy buite die regulasie op straat en hoekom het jy nie ‘n masker aan nie, verskeie vloekwoorde en onnodige trauma na my kant toe gelok het, het ek besluit om dit net te los. Hierdie vier het geen teken van 'n masker naby hul gesigte nie.  Ek vra daaroor en een skree "dis in ons hande Tannie!" terwyl sy haar masker triomfantlik in die lug waai.  Ag dankie tog dat die virus nie deur die lug versprei nie!

Gister lag ek en ‘n vriendin lekker oor die foon toe ek vir haar sê ek het nou besef hoekom hierdie mense nie maskers kan dra nie... Hulle het nie ore nie! ;-)

Ons het nou al 16 positiewe gevalle in Bergrivier Munisipaliteit.  15 is aktief en een het reeds herstel.  Die meeste het amper geen simptome nie en dit gaan goed met almal.  Ook ‘n werknemer by die Munisipaliteit. Ek het pas met die persoon gepraat en dit gaan goed.  In al die statistieke kan mens vinnig vergeet dat dit elkeen ‘n mens is, met familie, met kinders, met vrese, met onsekerhede. Dit kon net sowel ek gewees het.  Ten minste gaan hulle binne 14 dae gesond wees en teen-liggaampies en immuniteit hê teen die virus in die toekoms. 

Ek besluit vandag dat die hele geheimhouding oor wie siek is en wie nie, belaglik is en maak dat dit gestigmatiseer word.  Die rapporteringskanaal maak absoluut geen sin nie.  Ek, as Munisipale Bestuurder, mag bv net weet daar is 16 gevalle in ons area. Nie eers hoeveel in watter een van ons 9 dorpe nie en glad nie wie dit is nie.  Maar ons moet elke huishouding waarin iemand positief toets se vullis anders hanteer en volgens ‘n protokol verwyder. Hoe doen ‘n mens dit as jy nie mag weet wie dit is nie.  Maar gelukkig versprei slegte nuus vinniger as wit lig.  Dit was nog altyd vir my ‘n interessante verskynsel.  Vir meeste mense brand slegte nuus ‘n groter gat in hul sak as geld en moet hulle onmiddellik daarvan ontslae raak en dit so gou as moontlik deel.  Vandag was geen uitsondering nie.  Ek is nog besig om met die Hoof van ons Provinsiale Gesondheid te redeneer oor hoekom hulle vir ons moet sê in watter dorp die gevalle is, toe laat weet my familie uit Pretoria vir my al die detail wat ek nodig het.  Om die wêreld en terug in 80 sekondes, sê ek jou.

Die beste ding in my dag is die aflewering van heerlike tuisgemaakte hoenderpot deur Elfrieda. Dankie tog dat afgelewerde kos in vlak 4 toegelaat word. Anders sou ek nooit iets gesonds in my maag gekry het nie. En ons geliefde Tillies wat op Vrydae ‘n restaurant bedryf om geld in te samel vir ons ouetehuis, het hulself ook ontvorm in ‘n moderne afleweringsdiens met ‘n uitgebreide spyskaart van lekkernye.  In een van my gunsteling Hagar die Verskriklike-grappies is Helga weg vir ‘n week en toe sy terugkom vra sy vir Hagar of hy darem iets groens geëet het.  Ja, sê hy.  Die brood.  Dis hoe dit hier ook gaan.  Ek kyk maar elke dag net verby my kombuisvloer wat smeek vir ‘n vee en ‘n was en knyp oë toe.  This too shall pass.

Ek het na 16:30 besluit ek gaan nou my telefoon ignoreer vir ‘n tydjie.  Net om iets te eet en tee te drink.  Ek kan hierdie vir niemand verduidelik nie.  Vandag probeer met my P.A. maar niks wat jy sê kan die werklikheid weerspieël nie. 17:48 lyk die whatsapp situasie soos volg:

129 boodskappe. En 17 missed calls om terug te bel.  Selfs ‘n please-call-me. Elkeen verwag ‘n vriendelike antwoord.

Dis net ondoenbaar. 

Vroeër vandag bel ‘n kollega en vra hoe dit met my gaan.  Nie die MB nie. Hanlie.  Ek kry tyd om bietjie af te pak en selfs te huil ook. Dankie Viv!  Waardeer.  Jy was nog altyd daai een by die werk wat hoor as my spoed minder word.  Ek kry baie hulp uit die publiek uit ook en waardeer elke gebed, elke boodskap van bemoediging, elke skenking vir die publiek.  Ek probeer ‘n lys byhou en sal so graag na afloop almal hartlik bedank.  Maar laat ek sommer nou al baie dankie sê.  Dis lekker om te weet ons is werklik almal saam hierin en ons sal saam hieruit kom.

My ouers is vandag 59 jaar gekys.  Hulle vier dit vanoggend met blomme by die oggendtee.  Altyd dieselfde rooi shoprite fles met rooibostee in. En tuisgebakte growwe beskuit.  Net dit want 11:00 volg vier cream-crackers met gerasperde kaas en 'n klontjie tuisgemaakte appelkooskonfyt op.  Toe ek in November en Desember 2018 by hulle gebly het na my enkel opereer is, was ek soos Paflow se honde oor daai cream-crackers.  11:00 begin jou mond water en klaar.  My sussie se juis Sondag tydens ons Moedersdag zoom tee dat daar nou 'n groot probleem in hulle huis is...  My Ma se tuisgemaakte appelkooskonfyt is op en appelkoos-seisoen le ver in die toekoms.  Ek wonder op watter vlak van die COVID oorlog ons dan sal wees.

Ons museum is baie oulik en wil hul rol speel om hierdie stuk geskiedenis vir die nageslag te bewaar.

Ook ons Mei-uitgawe van ons Piketberger, plaaslike koerant, want gewoonlik in swart-en-wit uitkom en teen R5 te koop is, word nou in ‘n kleur-uitgawe gedruk en is op bestelling beskikbaar. Sodat ons kan onthou en hierdie stuk geskiedenis wat ons besig is om te maak, kan bewaar vir ons kleinkinders en hulle kleinkinders.  Ja, ons is deel van ‘n unieke tydperk in die wêreld en is besig om hierdie vliegtuig te bou soos wat ons hom vlieg.  Altyd ‘n gevaarlike, maar ‘n opwindende oefening.  My Ma het aan die begin van lockdown al vir almal van ons uitgedaag om dagboek te hou.  Ons gaan dit nodig kry eendag.

Na vele oproepe uit alle sektore is ons President vanaand weer op die kassie.  Soos ‘n vriend dit baie mooi op facebook stel vandag: “Dit is nie ‘n goeie ding dat ons nou op outo-pilot is nie. Die stemtoon van meeste ministers wek nie vertroue nie. Ons mis jou. Waar is jy?”  My Pa het onlangs dieselfde gesê.  Hy is ons President. Ons vertrou hom. Praat met ons. 

Mag meer van ons luister!

Wys jy het ore... Dra jou masker.

Die snaakste grappie wat ek vandag ontvang het.  Laat ons net aanhou lag.  Dis kos vir die siel en goud werd.  Miskien meer as die goud in die morestond!

Dettol-verslawing en ander lesse...

Vanoggend se stappie was meer sweef as stap en ek leer my volgende les in die dra van ‘n masker: Stadig met die dettol! Ek het drie hakke in my voorhuis wat aangewend word soos nodig. In die winter is dit vir my serpe en my mus. Tydens Escom beurtkrag word dit gebruik vir my kopflits en sonpaneel-liggie.  Tans is dit ‘n masker-rak.  Hoe vorder jy met jou maskerades?  As ons eerlik is, sal ons erken dat meer as een van ons al 'n President oomblik beleef het.  Het benoudheid jou al oorval?  Ek raak al meer gewoond aan myne.  Begin al kaal voel as ek by die voordeur uitstap daarsonder. Ek het geleer dat ek ‘n gevestigde roetine moet hê.  My rooi plastiek kommetjie staan reg op my wasbak en sodra ek inkom met ‘n gebruikte masker, word dit dadelik in warm seepwater gesit (sunlight liquid werk goed) en gewas en opgehang om droog te word.  Stadig met die dettol anders sal jou stappie ook ontaard in ‘n swefie.

Intussen het die Provinsie ‘n App ontwerp om die prentjie te skep van hoeveel kos word uitgedeel in die Provinsie.  Elke Munisipaliteit rapporteer op die App en kan verslae trek.  Dit is weer ooglopend hoeveel goeie dade daar uit die privaatsektor uit kom en by ons wil ek graag weer elke landbouer bedank vir elke geskenkte produk, elke kerkwyk, elke individue wat sop en ander kos skenk, elke NGO wat huise besoek en kospakkies uitdeel, elke besigheid wat skenkings maak.  Ons waardeer dit opreg en dit help regtig dat nie een huis kan sê dat hulle honger ly in hierdie tyd nie.  Ek is die App operateur vir ons Munisipaliteit en het al 147 verslae gelaai op Survey 123 for ArcGis, sodat die Kabinet kan weet hoe die prentjie van voedselsekuriteit in die Wes-Kaap lyk.

Is dit net ek, of was daar een baie positiewe ding tydens lockdown?  Natuurlik twee.  Die nie-verspreiding van die virus is natuurlik die grote.  Maar na die 10de oproep gister en vandag vanaf ‘n call centre, besef ek skielik dit was regtig lekker toe hulle in lockdown was en ons geen ongewenste oproepe kon ontvang nie.  Ek stem vir level 5 vir hulle. Permanent.

Is daar nog mense wat dink haarkappers behoort essensieel te wees? My grys begin nou uitgroei en ek dink ek het genoeg om oor vaal te voel in hierdie tyd sonder dat my hare dit ook nog invryf.  Ek hou baie van Oprah Winfrey. Sy het by geleentheid gesê sy raak woedend as mense vir haar vra of dit haar eie hare is, want wie het miskien daarvoor betaal?  Nou, my auburn hare is my eie haarkleur want ek het self daarvoor betaal.  Ek gebruik ‘n ou Hannon Intense Copper Infusion Shampoo wat ek in my badkamerkas ontdek het, maar dit kom nie naby Lindy se magic nie.  Van my kollegas wat gewoonlik Kojak styl gaan, sien ons die eerste keer met hare. Ander moet al begin bokstertjies dra. Hierdie gaan ‘n interessante seisoen raak...  

My Pa met sy harem in Jordanie.

Tydens ons toer van Israel en Jordanië in 2015 het ons geleer om ‘n winterserp baie kreatief te dra sodat geen hare uitsteek nie.  Ek kan nie wag dat dit koel genoeg word in Piketberg nie. By ons is dit nog sop-suur-word-warm hierdie week.  Ek weet, want ons voedingsgroep moes juis besluit om die uitdeelpogings in Piketberg eers ‘n week of wat te staak omdat presies dit gebeur het.

Ons het nou al 6 bevestigde gevalle in Bergrivier.  Almal gekoppel aan een tronk in een van ons 9 dorpe, wie se naam ek nie mag noem nie, want die protokol verbied dit.  Tot baie groot frustrasie van ons almal.

Ek besef vanoggend met verbasing dat dit al amper ‘n week is sedert ek laas geskryf het. En ek kan nie eintlik vir julle sê waarheen hierdie week verdwyn het nie. Zoom vergadering op zoom vergadering, regkry van die werksplek, al ons essensiele werknemers laat screen en die toets wat moet.  Dit bring sy eie stress, want sewe uit die 271 essensiele werkers van Bergrivier Munisipaliteit word gestuur vir toetse en moet dadelik in self-isolasie gaan.  Ons het na 4 dae nog geen uitslae nie en volgens DoH kom dit eers Maandag.

Ek het 'n klein lemoenboompie in my tuin.  Heel weggesteek in die onderkantste regterkantste hoek van my erf.  Ek bly nou 3 jaar hier en hy het nog nooit juis vrugte gelewer nie.  Hierdie jaar is hy oortrek met die heerlikste klein soet lemoentjies.  Te heerlik!

En so het ons gisteraand 23:00 die 4 miljoen merk in die wereld oorgesteek.  Ek het op 15 April 2020 in my blog geskryf dat dit meer as drie maande gevat het om by 1 miljoen uit te kom. Op die 1 miljoen kerf was daar 51 000 mense in die wereld dood as gevolg van die virus.  Die tweede miljoen bereik ons na 13 dae en 'n verdere 76 493 mense dood.  Die derde miljoen kom na nog 12 dae (27 April) en 'n verdere 82 780 mense dood. Op daardie stadium het SA het 51ste plek in die wereld beklee met aantal bevestigde gevalle.  Net 11 dae later is ons by die 4de miljoen met 'n verdere 65 150 mense dood (totaal nou 275 423).  Amerika het by verre die meeste bevestigde gevalle en die meeste sterftes met 1,322 miljoen en 78 616 onderskeidelik.  In SA is daar vandag 8895 bevestigde gevalle met 178 mense dood.  Die meeste hiervan in die Wes-Kaap.  Die interessante vir my is egter die klein nommertjie op die SA-vlag hierbo.  Toe ons die 3de miljone bereik het was SA 51ste in die wereld.  Nou is ons al 44ste in die wereld en hierdie is nie rugby of olimpiese spele waar jy die podium wil haal nie.

Gister bel Jeremy Vlotman van Meals on Wheels en bevestig die slegte nuus wat ons ook al uit die Microsoft Teams vergadering met die Provinsiale HOD's gehoor het verlede Sondagaand.  Die Nasionale Regering se geld is op en daar sal geen verdere kosvoorsiening wees aan hawelose mense nie.  Jeremy doen sy uiterste bes en kom lewer nog een besendinkie af in Piketberg.  Hoe ons die haweloses aan die lewe gaan hou, sal net die Here weet.

Daar gebeur ook weer 'n hele paar interessante dinge:

Op een van ons whatsapp groepe rapporteer 'n vrou dat iemand met 'n "drone" laag oor hulle huis vlieg en dan verdwyn die ding in die rigting van Redelinghuys.  Almal bespiegel oor wat dit kan wees.  Van 'n UFO tot 'n "flare" word geraai.  Later word die raaisel opgeklaar.  Dit is maar net vriend So-en-so wat met sy "drone" kyk of die ry by die winkel kort genoeg is om te gaan ;-).

Die snaakste prentjie wat ek hierdie week kry:

More is Moedersdag!  Hierbo is my Ma by die blomme wat ons vyf dogters en twee skoonseuns vir haar laat aflewer het via 'n vriendin.  Nadia, baie dankie vir jou moeite! 

Verlede jaar hierdie tyd was ek en my ouers op 'n MSC Plesierboot vanaf Durban oppad na Venesie in Italie en het ons Moedersdag op die see gevier.  Hierdie jaar is dit anders.  Gister vra die publiek my hoe hulle moet maak om hierdie jaar blomme op hul Moeders se grafte te gaan sit.  'n Pragtige gebruik in die platteland en seker op baie ander plekke ook, waar gesinne op Moedersdag die grafte besoek van hul Ma's wat al oorlede is.  Dit sal nie hierdie jaar moontlik wees nie.  Ek moedig hulle aan om hul Ma's op ander kreatiewe maniere in hul huise te vereer deur bv 'n kers aan te steek en almal kans te kry om 'n mooi herinnering aan hul Ma met mekaar te deel.

Ons familie gaan 11:00 saam tee drink oor zoom en al die Ma's in ons familie eer.

My Ma is 'n besonderse vrou wat 'n reuse effek op my lewe het.  Ek het 'n paar jaar terug 'n Ode geskryf aan my Ma en ek sal dit more weer lees.  My Ma glo as jy nie iets moois kan se van iemand anders nie, bly jy stil. Sy is 'n diep gelowige mens by wie ons ook ons liefde vir Jesus gekry het en sy is 'n rots in ons familie.  Mamma, ek wens met my hele hart dat dit moontlik was om Mamma more in persoon te sien, maar nou is dit nie.  Gelukkige Moedersdag!  Ek proe al die tee en die lekker gesels.

Mag Moedersdag vir almal spesiaal wees.  Dis een ding wat almal van ons in gemeen het. Ons het almal 'n Ma of het almal 'n Ma gehad.  Dink vandag oor jou Ma en wat sy alles opgeoffer het in haar lewe vir jou.  Waardeer dit en se dit.  Verkieslik elektronies.

Baie liefde

Hanlie

Draadkar-resies, kos uitdeel en onsuksesvol probeer wegkruip agter 'n plant

Ek het my uiterste bes probeer om gister en vandag te rus en net privaatoproepe te neem.  Dit was uiters onsuksesvol.  

Dit is net onmoontlik in hierdie tyd.

Toe ek 8 jaar terug na my eerste huurhuis in Piketberg gaan kyk het saam met die eiendomsagent, Oom Jannie Lategan, het hy gewys na ‘n groot plant op die voorstoep en vir my gesê: Hier kan jy lekker wegkruip in die middag na werk.  Toe het ek glad nie verstaan hoekom ek sal wil wegkruip agter 'n plant nie.  Nou weet ek!

Werkersdag op Vrydag 1 Mei 2020 kan net sowel in die toekoms bekendstaan as Vryheidsdag, want elkeen wat wou oefen en selfs hulle wat nooit oefen nie, was tussen 06:00 en 09:00 op straat om die begin van Lockdown vlak 4 te vier.  Een van talle minder sinvolle regulasies tot dusver.  Van my vriende in Brandwacht in Stellenbosch sê dit het gelyk of die hele Epic Bergfietsuitdaging by hul voordeur verbykom met almal se gesinne ook.  Daar was ‘n tou mense wat bo in Jonkershoek staan en wag het om by die G-spot af te kom.  Langer as voor Woolworths.  As jy hier lees en nie weet wat die G-spot in Jonkershoek is nie, kan jy jouself nie ‘n bergfietsryer noem nie.  Sorry.

Om met ‘n masker te oefen is ‘n uitdaging.  Nadat ek uit die weermag uitgeklaar het in 1997, het ek myself belowe, nooit weer ‘n strik om my nek of ‘n hoed op my kop nie.  Nooit gedink dit sal nodig wees om ‘n masker op my gesig by die fiemie-lysie te sit nie.  En ons gesin ken van fiemie-lysies.  Om vyf kinders groot te kry op ‘n dominee se salaris is ‘n uitdaging, so ons moes op 1 Januarie elke jaar hardop verklaar wat jou enigste en enkele fiemie is vir die res van die jaar en die res moes jy alles eet.  Sonder teëstribbeling en met ‘n glimlag op jou gesig.  Myne was nog altyd tamatiesop.  Sal altyd wees. 

Vlak 4 bring sy eie uitdagings.  Elke essensiele dienste werker by ons (daar is 241) en elke raadslid moet 'n nuwe permit kry.  Die regulasies stipuleer draf, stap en fietsry, maar wat van kano's in Velddrif. Dit is binne 5 km van sy huis af.  Nee meneer, die regulasie se jy mag nie in 'n kano sit op water en jou arms en maagspiere oefen nie.  Belaglik!  

Werkersdag het by my ook begin met ‘n stappie! Gevolg deur ‘n draadkar-resies by Rhinopark in Piketberg waar die hawelose mense die afgelope twee weke draad-lesse geneem het en allerhande kunswerke vervaardig het.  Ek was aangenaam verras. Ek het drie pryse uit my kaste bymekaar gesit en ook ‘n groot pakkie met lekkernye vir die grootste kunswerk.  Die draadkar-resies was eerste aan die beurt.  Baie opgewonde deelnemers.  10 meter in die eerste resies in, moes die eerste kar in die pit herstelwerk ondergaan en kom ons vinnig ooreen dat ons dit as ‘n oefenrondte verklaar.  Almal stem in en ons begin weer.  Die kompetisie is fel met ‘n photo finish!  Die beoordelaar se besluit is finaal en drie trotse draadkar-operateurs bestyg die podium om hul pryse te ontvang saam met die braging rights!  Moontlik kan ons na Lockdown 'n toernooi hou tussen die verskillende dorpe se haweloses soos wat Henko janse van Rensburg my geleer het in 2010 met ons Keep them Safe program in Stellenbosch.

Johnathan se tegniek was foutloos en laat hom eerste oor die wenstreep hardloop.  Hierdie was op die oefenrondte geneem.

En die wenners is: Johnathan Swanepoel (kniel - 1ste plek), Moswin Moore (2de plek - staan rooi masker) en  Everett Kok (heel regs - 3de)

Everett is nie net die draadkenner en derde plek wenner nie. Hy beman ook die pit en maak reg wat breek.  Sy naam kon Eveready gewees het.

Daarna volg die uitstalling van kunswerke.  Die wenner is: Jacobus Rossouw

Hierdie kunswerk het die trofee verower.  Aanvanklik was die verkoopprys R20, maar het skerp gestyg nadat dit 'n bekroonde kunswerk geword het.  Tans is ek die trotse eienaar hiervan.

Ek was baie trots op al die kunswerke.  Werklik talentvol.  Die entrepreneurs kan nie wag om te begin verkoop nie.

Oppad terug kry ek my buurman besig om sy kar te was.  Ek probeer hom oortuig dat die Regulasie bepaal dat jy jou buurvrou se kar ook moet was, maar sonder sukses ;-)

Verder bestaan die naweek uit vervoer reel vir kospakkies uitdeel in ons gebied.  Daar word gesamentlik meer as 'n 1000 pakkies uitgedeel.  'n Munisipaliteit was nog nooit in die kospakkie-besigheid of afleweringsbesigheid nie. Maar COVID het dit alles kom verander.  Dankie aan ons geduldige tegniese span wat elke versoek eerbiedig en uitry en so baie dankie aan al die NGO's in ons gebied wat vrek harde werk doen om die kos by die hongerste mense uit te kry.  Moet julle nie laat onderkry deur die handjievol wat kla nie.  Hulle sal altyd daar wees.  En die meeste wat kla doen dit met 'n mond vol kos (soos altyd).  Die oorgrote meerderheid is uiters dankbaar en uiters geduldig.  Die slegste is dat ons wetstoepassing saam met die NGO's moet stuur in sekere gebiede omdat daar ook mense is wie se maniere hulle in die steek laat.

Ons kerkdiens vanoggend handel oor die pottebakker en die klei.  Ons kry gister almal 'n resep via ons wyks-whatsapp groepe met 'n resep om speeldeeg aan te maak.  Ek moes baie kreatief wees met die vervanging van die kremetart in die resep, want dit het ek nie in die huis nie, maar daar is niks waarvoor google nie 'n antwoord het nie. As deel van die diens moet jy iets bou wat op jou hart is en dan die storie daaroor deel en na mekaar luister.  Ons deel dit later op facebook en whatsapp met ander gemeentelede.  Baie interessant.  My storie: ek is so oorweldig die afgelope maand deur hongerte en kos. Dis al wat ons doen.  Gee aan honger mense kos.  En die afgelope tyd dink ek al meer aan die vers in Johannes 6 waar Jesus se Hy is die brood wat lewe gee en as jy daarvan eet sal jy in aller-ewigheid nooit weer honger raak nie.  My aardse belewenis van hongerte en hoe gou mens fisies weer honger word, het my hierdie vers wat praat oor geestelike voeding weer opnuut laat waardeer.  Dit is wat my twee bakkies hierbo uitbeeld.  As jy Christus het, is jy vry en versadig en ewig gelukkig en tevrede!

Daar het 7 druppels reen by ons geval laas nag en wat my vanoggend opval in my tuin is die vetplante se buitengewone vermoe om water vas te hou vir 'n lang tyd.  Mag ons soos 'n vetplant vasklou aan ons vryheid van denke en ons goeie gesindheid in die maande wat kom.

Ons vriendekring hou Saterdagmiddag ons derde zoom sundowner partytjie en ons besluit die tema is pruike.  Almal gaan weer groot en Hannes het selfs 'n verestoffer op sy kop wat met 'n masker vasgetrek is.  Kalla se baartjie lok baie gesprek uit.  Ek lyk vir myself skrikwekkend baie soos my Ma.  Hierdie vriendekring kom 20 jaar saam en ek ruil hulle vir niks!  Dis ook Kalla en Lean se 22ste huweliksherdenking en later blaai ons deur hulle foto album van die troue op 'n shared screen van zoom asof dit doodnormaal is.  

Dit was gister presies 6 maande vandat SA die wind uit Engeland se seile uit gespeel het in Japan!  Ek kyk die hele wedstryd weer van voor af op Supersport en skree asof ek dit vir die eerste keer sien.  Gelukkig is die spanning minder, want ek weet hoe dit eindig.  Dis hoe ek die meeste Federer wedstryde kyk.  Want my senuwees kan dit nie vat as sy rughand pap raak nie. Veral as ons teen Nadal speel.  Te veel vir my.  Dan neem ek dit op en wag tot ek weet ons het gewen en dan kyk ek dit rustig en met groot genot.  

Ek besluit gister die lewe is ook so.  Ons weet hoe dit eindig!  As jy vergeet het, gaan lees gerus weer Openbaring.  Ons het reeds oorwin.  Dit is miskien die enigste rede hoekom ons nog uithou in hierdie tyd.  Ons weet hoe hierdie toernooi eindig en ons wat in Christus glo is in die wenspan!  Kom ons kyk ook hierdie wedstryd soos mense wat weet ons het reeds gewen.

Sterkte.  Hanlie