Shop 'til you drop!

Ja, nee - dit is toegetrek en dit reen vandag in Seattle. Ons kan maar 'n besoek aan Mount Rainier op ons magies skryf. Net daar verander ons dag in 'n 'shopping spree'. Te heerlik! My Pa soek 'n Wal-Mart Superstore in sy Rand McNally boek (dis 'n straatkaart boek van Amerika wat ons gebruik). Dit word deur Wal-Mart uitgee en agterin is alle WM's aangedui. Die Superstore is so 30 minute se ry van ons af.

Nou moet ek vir julle verduidelik wat 'n WM superstore is. Dis 'n belewenis op sy eie. 'n Mens kan ure en ure daarin rondloop en als kyk. Jy kan jou kar laat diens, al jou kwekery benodighede koop, jou hare laat knip, eet, als koop waaraan jy kan dink en dan sal jy nog nie deur die hele plek wees nie. Toe ek in 1997 vir die eerste keer in die VSA gekom het, kon ek nie glo wat my oe sien nie. Nou is ons al meer gewoond aan al die goed wat nou ook by ons beskikbaar is. Amerika se WM is net baie goedkoper as by ons. Maggies, hulle kry goeie kwaliteit badhanddoeke vir onder 4 dollar! En dan is dit die reuse 'bath sheets'. Dis net meer as R30! As ek net dink wat ons vir goed in SA betaal!

Ek kry 3 langbroeke (onder andere 'n jean) wat baie mooi pas. By ons 'cater' die klerewinkels nie vir minderheidsgroepe nie en ek sukkel om broeke te kry wat ordentlik pas. In die VSA kom my Amerikaanse bloed handig te pas en kan ek instap en broeke koop wat perfek pas. Lekker!

Enumclaw waar ons bly, is 'n baie mooi kleiner plek naby Seattle. More gaan ons terug Seattle toe. More-aand laat land die vierde lid van ons boot-ekspidisie na Alaska. Hannalie van der Westhuizen het saam met my sussie Santie studeer en later saam met my sussie Corne 'n huis gedeel. Sy is reeds meer as 15 jaar woonagtig in die VSA in Waterville, Maine (heel noord aan die ooskus net onder Kanada). Sy is 'n arbeidsterapeut. Ons sien baie uit daarna om haar te sien. Sy is 'n tonik en dis heerlik om saam met haar te toer. Ons kry haar more-aand half 12 op die lughawe. Saterdagaand slaap ons in Seattle by die Munisipale Bestuurder van Seattle, Monica Simmons. Ek het haar verlede jaar in SA ontmoet by 'n Plaaslike Regering Konferensie waar ek 'n spreker was. Sy het genooi dat ek moet kom kuier en toe ons besluit ons vat die plesierboot na Alaska, het ek haar gekontak. Die boot vertrek van naby haar huis af.

Sondagoggend klim ons op die boot vir 7 nagte. Ons doen die 'inner passage' na Alaska. Ek kan nie wag nie. Dit gaan heerlik wees! Ek is nie seker wat die wifi-situasie op die boot sal wees nie, so as julle niks van my hoor nie, weet ek le iewers langs 'n swembad met 'n pina colada in my een hand.

Maar nou eers terug na die inkopies. Die snaakste ding wat ek vandag gesien het, is 'n sak marsmallows die grootte van klein kussings. Dit is spesiale reuse marsmallows wat die Amerikaners oor die vuur braai. Ek het my vrek geskrik toe ek dit die eerste keer sien. Dis reusagtig! Ek wou vandag 'n foto neem in Wal-Mart, maar het gewonder of die mense sal dink ek is mal om marsmallows in 'n winkel af te neem. Ek geniet hulle kosafdeling baie. Daar is allerhande snaakse goed. Die Amerikaners is lui en alles is reeds gemaak. My ma vertel vir my dat sy spesiaal 'n paar jaar terug 'n elektroniese resepteboek van Amerika gekoop het om 'n 'hashbrown' resep te kry. Toe sy die resep lees staan daar wraggies: Take a packet of hashbrowns...! Hulle kry alles kits, klaar en reg vir gebruik.

Later in Junie gaan ek aansluit in San Francisco by my beste vriendin. Elizan, en haar gesin. Ek ken vir Elizan van Universiteit af. Ek soek 'n paar geskenkies vir haar seuntjie. Elizan, as jy hierdie lees, moenie vir Daniel se nie. Wal-Mart het die wonderlikste kinder speelgoed.

Hierdie pragtige standbeeld staan regoor ons hotel in Enumclaw. Dit vertel van die 'logging legacy' wat hierdie dorp het. Hier is hout so volop en ons sien bome orals.

Vanaand pak ons al ons tasse uit en weer in. Nee ons soek nie iets om ons mee besig te hou nie! Ons probeer die goed wat nie saam op die boot gaan nie, een kant sit. Ons kyk 'n fliek op die TV en eet sommer 'n broodjie in die kamer. Ek brei 'n truitjie vir Elna se nuutste baba, Janko en my Ma hekel 'n baadjie vir die tweede jongste. Na 'n stappie deur Enumclaw is ons reg vir die bed. Dit word baie laat donker hier waar ons nou is. Dit is heerlik. Jy kan na 21:00 nog buite wees. Natuurlik help die feit dat hulle nie te veel kriminele aktiwiteite het nie. Dit was 'n baie rustige dag. Ons is reg vir die boot!

Baie sterkte aan al my vriende wat die naweek die Comrades hardloop in SA. Baie sterkte! Mag dit goedgaan met elkeen en mag julle bereik waarvoor julle geoefen het. Ek dink aan julle. Dankie vir elkeen se e-posse en sms'e. Ek waardeer dit baie. Al kan ek nie almal persoonlik antwoord nie. Ivan en Esme, ek dink in die besonder aan julle. Sterkte!

Hood Canal en baie oesters

Ons slaap vanaand in die Park Center Hotel in Enumclaw. Dit is suid-oos van Seattle en naby Mount Rainier. Dis reeds amper 23:00 in die aand. Ons klere is gewas en nou in die droer in die waskamer op die onderste vloer. Dit kos 4 quarters (25 VSA sent) om te was en 4 quarters om die klere droog te maak. Ons drie het 'n groot bondel ingegooi. Nou kyk ons TV. Ons spring tussen die weerberigte en die nuus. Daar was 'n groot skietery in Seattle vandag en drie mense is dood. Dis baie vreemd vir hierdie area en almal is up-in-arms.

Ek het vanoggend goeie nuus gekry. Die CEO Magazine het my gebel en 'n e-pos gestuur om te bevestig dat ek gevorder het na die volgende rondte in die kompetisie vir die 'Most Influential Women in Business and Government'. Iemand het my ingeskryf net voor ek oorsee is. Ek weet nie wie nie. Die prysuitdeling is 3 Augustus 2012 in Kaapstad. Ek is nou 'n kategorie finalis. Dis lekker om te weet iemand het raakgesien wat ek gedoen het in my loopbaan in Plaaslike Regering. Ek vertrou die Here dat hierdie ook nuwe deure vir my sal oopmaak.

Ons is amper reg vir die bed. More is 'n besige dag. Ons gaan Mt Rainier besoek. Dis die hoogste berg in Amerika en toe onder sneeu.

Ons is vanoggend weg vanuit Silverdale waar ons gisteraand tot baie laat inkopies gedoen het. Amerika het fantastiese winkels wat tot laat oopbly. Ek stap en kyk na alles maar koop min, want my tas is reeds vol genoeg. By Bremerton het ons weggeswaai op Roete 3 tot by Belfair en suid van die Hood Canal gery tot by Union en Hoodsport. Dis baie mooi en ons sien pragtige klein dorpies op die see front met baie mooi uitsigte op die Olimpiese berge.

Suid van Belfair stop ons eers by die Theler Wetlands om bietjie voels te kyk. Ons sien geen watervoels nie, maar die swaeltjies is volop. Hulle is so mak en het omtrent poseer vir die foto.

Hierdie is 'n Europese swael wat by ons ook voorkom.

Hierdie een is minder bekend aan ons en ons soek nog sy regte naam. Enige voorstelle is welkom. Ons dink dit is die Violet Green Swallow.

Hierdie is die Boom Swael.

Hierdie was vir my 'n baie goeie foto. Die hond lyk so tuis agter die stuur.

Naby Union: die huise het elkeen hul eie strandjie en op die strand is oesters en clams vir afrika.

Ons eet seekos by 'n plekkie met die naam: Tides. Hierdie is 'clam chouder' met oester beskuitjies. Ek wil graag oesters eet, maar by hierdie restaurant gee hulle dit nie rou nie. Hulle 'deep fry' als in Amerika en dit vat al die smaak van die oester weg.

Die brug oor die Skokomish rivier is 420 voet bo die water. Dit was eers 'n treinbrug wat hulle gebruik het om hout uit die bos te ry. Nou is dit verander in 'n ry-brug. Dis van staal gemaak.

Die Skokomish rivier.

Een van die interessantste uitstappies vandag was 'n besoek aan die skulpvis fabriek in Shelton. Ons bel vir 'n afspraak en word deur die fabriek geneem deur Karen Underwood. Sy het nog nooit in haar lewe van Kaapstad gehoor nie. Hulle verwerk oesters en clams en stuur dit die wereld vol. Natuurlik groot hoeveelhede na China en Japan.

'n Geoduck: Dis die eerste keer in my lewe dat ek so 'n ding sien. Dit was baie interessant. Dis 'n reuse clam en baie gewild hier. Mens spreek dit uit Gooey Duck en dit het niks met 'n eend te doen nie. Hierdie een is nog maar 'n babatjie. Gaan kyk bietjie op google hoe hulle kan lyk. 'n Uitgegroeide een word tot 1 meter lank.

By die einde kry ons die 5 verskillende soorte oesters om te proe. Dit is heerlik! My gunsteling is tweede van links.

Toe ons by die hotel kom kan ons Mt Rainier mooi sien. Die weervoorspelling se dit gaan more reen en ons ry om hom gou te gaan afneem van nader.

Mount Rainier is 14 491 voet hoog en regtig 'n baken in hierdie hele staat. Op 'n mooi dag sien mens hom van orals.

Groete aan almal. Mag julle 'n wonderlike dag he.

Olympic National Park, Port Angeles en vele meer

Gisteraand eet ons saam met mense van Sequim in Washington State. Hulle skiet ons vir ete. My ouers het hulle ontmoet in Kaapstad 'n paar weke voor hulle begin toer het. Hulle het langs mekaar gestaan in die ry van die Joodse Museum in Kaapstad en begin gesels. Toe nooi hulle ons om hulle te kontak as ons hier kom en whalla! Ons ontmoet hulle en kuier net te heerlik.

Aan tafel vra ons vir die Oom (Dr Richard Sherman) of hy 'n idee het wat die weer gaan doen vandag. Hy het net so 'n oomblik geaarsel en gese: 'Yes, there will be weather!' Dit is hoe dit is hier in Washington State. Hulle noem dit 'The Evergreen State' vir 'n rede. Als is groener as groen. Ons beleef omtrent elke dag vier seisoene in een. Die weer verander van uur na uur.

Kyk net hierdie fantastiese boom oppad na die Marymere Waterval naby Port Angeles. Dis nou lente in Amerika. Vir die eerste keer weet ek ook hoekom 'n mens 'n 'Mayflower' so noem. By ons blom hy in September, maar hier blom hy in Mei. Ons sien hulle orals vol in blom.

Hierdie is deel van die reenwoud. Die Olympic National Park is in 1938 deur President Franklin Rooseveldt as 'n bewaringsgebied verklaar en is ook 'n World Heritage Site. Die reenwoud kry 3,8 meter (380 cm) reen in 'n jaar. Dit is die natste plek op die VSA vasteland met net gedeeltes van Hawaii wat dit oortref in Amerika.

Ons moes 'n entjie stap na die waterval, maar dit was elke tree die moeite werd. Wel, sover was elke tree op my hele toer die moeite werd. En van tree gepraat... Ek is nou op: 792 825 tree in totaal vir my hele toer! Ek is amper daar! Moet nog 207 175 doen! En daar is 33 dae oor!  Dit is maar 6 278 per dag. Tans toer ek teen so 12 000 tree per dag (vandat ons die motor gehuur het, is ek af van 20 000 per dag na 12 000). Ek kan nie glo ek is al 60 dae oppad nie. En elke dag was baie geseend en 'n belewenis. Ek moet myself nog elke dag knyp om te sien of dit regtig besig is om te gebeur. Wat 'n voorreg!

Hierdie is die red ceder bome. Hulle is aangrypend mooi!

Marymere waterval!

Mount Olympic is die hoogste punt in die Olympic National Park en staan op 2428 meter. Nie baie hoog nie, maar toe onder sneeu en die tuiste van twee groot glaciers naamlik die Blue Glacier en die Hoh Glacier. Ons wou baie graag die punt van Mt Olympus sien en het twee keer opgery na die boonste Visitors Center om dit te gaan kyk. Gisteroggend was die lug oop vir so 30 minute en toe trek alles toe en begin dit sneeu terwyl ons daarbo is. Mens moet eintlik 'n voertuig met kettings om sy wiele he om daar te kan ry in die sneeu en ons het maar vinnig afgekom voordat dit sou nodig word. Maar dit was heerlik om die sneeu te sien en beleef.

Toe ons opstaan vanoggend is die wolke baie ligter en hoer en sit ons weer af Hurricane Ridge toe. 'n Mens ry 17 myl uit Port Angeles, maar die pad is pragtig en ons sien heelwat Black Tail Dear en ander diere. Vanoggend word ons beloen met baie mooi uitsigte en ons is opreg dankbaar dat die Here ons gebed verhoor het en ons goeie weer gegee het.

Die piekniek tafel bo-op Hurrican Ridge: Ons het maar besluit om nie piekniek te maak nie!

Kyk hoe moet hulle die pad oopskraap. Daar is tonne ys.

Die black tail dear.

Ons ete saam met die Shermans. Richard en Chrystal. Hulle is baie gaaf en vat ons na 'n grand restaurant toe. Ek eet Wild Salmon met aspersies en ravioli. Baie lekker! Die 'wild' beteken maar net die salmon is vars gevang uit die see uit en nie op 'n plaas geteel nie. In Amerika mag hulle geen wilde diere in 'n restaurant voorsit nie, behalwe seekos. Al die wildsvleis wat hulle eet, word op plase geteel.

Ons saam met die Shermans. Dit was 'n heerlike aand vol interessante stories. Ek is seker daar is 'n doel hoekom ons moes ontmoet het. Net die toekoms sal leer.

Mount Olympus! Wow, dis mooi.

Ek neem my ouers af by die Black Bear omdat ons nie dink ons sal sommer een in die regte lewe sien nie. Min het ons geweet... Dit was voor ons die Olympic Game Farm ontdek het. Die plaas is net 'n paar myl van Port Angeles af en dit is waar Disney Company al hul diere aanhou wat hulle in flieks gebruik. Ek wou die graagste 'n grizzly sien, maar hulle het nie grizzlys nie. Maar die ander diere het opgemaak daarvoor. Ons het alles gesien!

Oppad na die Game Farm gaan ons eers aan by 'n Wynkeller en proe Amerikaanse wyne. Nou nie eintlik Stellenbosch gehalte nie, maar erg interessant.

Die wynkeller word bedryf deur vrouens en hierdie is hulle reeks wyn wat hulle 'Working Girls' noem. Kyk net die oulike plakkers.

Hierdie is die Fallow Dear. Hy is so 'cute'.

Die Yak het gekrap waar dit jeuk en die hele tyd om die boom paradeer en homself gekrap. Hulle is baie maerder as die Yaks wat ons op Everest gesien het, maar die hare is ewe lank.

'n Pragtige pou besig om te pronk.

Kyk net hier! Dis die Kodiak Alaska Brown Bear. Is hy nie te pragtig nie!! En GROOT!

By die ingang kan jy brood koop om vir die diere te voer. Hulle weet al hulle word gevoer en kom sommer kar toe. Ons het vir die vrou gese ons kom van Afrika en voer nie wilde diere nie, maar die diere het steeds almal nader gekom omdat hulle dink ons het kos.

Ek sal nou altyd aan die plek dink as ek ooit weer 'n beer in 'n fliek sien speel.

Die 'elk' het baie funny horings.

Kyk hoe groot word hulle. Dit moet moeilik wees om te balanseer.

Hierdie een het die oulikste kapsel. Dis 'n Europese Fallow Dear. Hulle kom in verskillende kleure.

Die Bisons was maar bietjie befoeterd en ons moes stadig verby die trop ry en eers 'n slag omdraai, want hulle het die hek toegestaan. Dis die "Beast" waarop Beauty en die Beast se gedierte gegrond is. Hy vervel nou vir die somer wat oppad is.

Ons sien ook 'n Cougar, 'n Bobcat, die Siberiese Tier en Bengaalse Tier, Llamas, 'n Raccoon en die Arctic Fox (hy is ongelooflik mooi). Ek het nie 'n mooi foto van hom kon kry nie, maar hier is een met komplimente van google:

Ons eet 'n Chicago Hot Dog. En dit is hot!

Port Townsend is 'n pragtige Victoriaanse hawe-dorp met baie mooi ou geboue en 'n pragtige lighuis. Hierdie is die County se Landdros kantoor.

De ferry laai motors en mense op en vat hulle na nabygelee eilande. Hierdie een is waarskynlik oppad na Widbey Island. Dis 'n baie goedkoop manier van vervoer. Ons gaan by Port Townsend verby vaar oppad na Alaska toe.

Ons kamer in Silverdale waar ons vanaand slaap. Dis die Oxford Inn.

Ons sien vandag die snaakste voelgedrag. Die Sooty Grouse het sy hofmakersklere aan en was besig om te pronk. Kyk net hoe mooi is hy:

Die afgelope twee dae was ongelooflik lekker met so baie om te sien. Ek kan amper nie voor bly om vir julle daarvan te vertel nie. Vat maar eers 'n Earl Grey teetjie en rus 'n bietjie. Ek vertel later verder.

My been is bietjie van 'n probleem op die oomblik. Ek stap baie lekker as ek die 'fit flop' skoene aanhet, maar die oomblik as ek my tekkies dra, is my voete so seer dat ek sukkel om te loop. Dis nog alles nagevolge van die bloedklont wat ek gehad het nadat ek my been gebreek het. Nou loop ek met die fit flops, maar dit is plakkies en my voete is yskoud in die sneeu. Toe kry ek vandag by die wynkeller (nogal!) twee swart Japanese sokkies met die aparte toon (soos die wat ek aangehad het die dag van die kimono dressing in Kyoto, Japan), so nou dra ek hulle by my plakkies! Probleem opgelos!