Die lewe op see

28 April 2019

Die lewe op see

Die teater op die MSC Musica

Na twee vol dae op see het ons nou ons ‘sea legs’ gevind en verdwaal ons minder. Ons weet waar wat is en of ons voor in die boot moet wees by die teater of agter by die eetsaal.  Ons familie-kajuut is baie goed geleë op dek 12. Soos ek hier lê en skryf, speel my Pa en Ma ‘n kaartspeletjie genaamd 5 krone. 

My Ma is voor 5 teen 3 en dit lok erge klanke van my Pa se kant af uit.  Net die wie al saam met my Pa kaart gespeel het, sal verstaan. Dis erg.  Ons wag vir 21:00, want dan begin ons konsert in die teater. Vanaand is King Arthur aan die beurt. Gisteraand se drie tenore uit SA was uitstekend en het ‘n staande ovasie gekry by ‘n waarderende, hoofsaaklik Europese gehoor.

Ons eet in die eerste sitting in die aand. Dit begin om 18:00. Vanaand was die kaptein se gala-aand en drankies vooraf is op die huis. Die drag is elegant en ons hang uit.  Die kos is uit die boonste rakke. Werklik indrukwekkend.  Hier is 150 sjefs aan boord en meer as 250 kelners. Elke dag word meer as 10 000 etes berei en voorgesit.  

Ons is tans besig om net suid van Madagaskar om die punt te gaan. 

Maar kom ek vertel julle nog meer van die boot: hulle het Dilmah earl grey tee in elke hoek van die buffet. Punte! Die skip is 300 meter lank en 60 meter hoog. Hy vat 3345 passasiers en het 987 bemanningslede. Daar is 16 dekke en ons vaar tans teen 18 knope. 

My Pa verloor verder.

Die jacuzzis op dek 13 is die lekkerste vir my. Ons was vandag twee keer daar. Op dek 7 en 13 is staproetes en ons het nog elke oggend vroeg gaan stap. 

My Pa raak moedeloos.

Ontbyt en middagete doen ons sover op dek 13 by die buffet. Oneindige verskeidenheid van geurige,  wonderlike disse.  Aandetes gebeur in die L’oleandra Restaurant op dek 5.  Ons kelner is van Bali in Indonesië en hy sê sy naam is Edi, maar dit is eintlik Sardika I Ketut.

Die ander kelner in ons afdeling sê sy naam is Edu, 
maar ons kon nog nie sy regte naam uitvind nie.  

My Pa is nou in sy mooooo in.

Ek en my Ma brei wanneer ons ‘n kansie het en dit lok vele nuuskierige besoekers wat kom loer wat ons doen. Dis duidelik dat dit ‘n vaardigheid is wat skaars is in Europa. Vanmiddag was daar chacha klasse langs die swembad en ek gaan neem deel. Heel interessant. 

Ons het vandag interessante mense ontmoet. Hier is ‘n toergroep van 32 uit SA met baie gawe mense uit Stellenbosch, Paarl en Stilbaai. Ons ontmoet ook ‘n paartjie uit Jeffreysbaai, mense uit Porterville, Engeland, Australië en vele meer. Hier is menige  Duitsers aan boord.

Die sushi restaurant kry nie veel aftrek nie, want dis duur en verg  ekstra betaling.  Daar speel my Ma weer uit. Onstuitbaar! My Pa verander sy taktiek. Probeer twee keer na mekaar deel en verander ‘moan’ na beskuldigings en volg dit op met selfbejammering. Alles tevergeefs. Alles in ‘n goeie gees.

In die oggende kry ons interessante praatjies deur Alison Hypher oor wat ons kan verwag in Reunion, Mauritius en moreoggend hoor ons van Seyshells. Sy ken haar storie. Ons het uitstappies geboek in Reunion en Mauritius en ek sal vertel soos ons vorder.  My Pa skakel oor na aandagafleidingstegnieke. My Ma speel weer uit. My Pa soek ‘n swart lappie.

Nou is dit eers ons en Koning Arthur. Ek kan so ‘n seevaart vir enigeen aanbeveel. Dit is onbeskryflik lekker. Ek is baie bly ek is hier. Ek groet eers terwyl my Pa steeds sy reuse probleem bekla...