In ons gesin is vyf susters en 'n Pa en 'n Ma. Ons sewe het sewe jaar terug begin om gereeld vir mekaar briewe te skryf via e-pos. Ons stuur die briewe vir almal en soos jy tyd en lus het skryf jy wat aangaan in jou en jou gesin se lewe en stuur dit aan. Deur die jare het ek telkens die behoefte gehad om die briewe in boekvorm uit te gee, maar het nooit die nodige tyd gehad om dit te verwerk nie. Toe breek ek my been in Oktober 2010 en het al die tyd in die wereld om presies dit te doen. En nou is dit sewe jaar se briewe tussen 7 mense. My ma het die naam uitgedink: Sewe sakke sout...
Die briewe beslaan 298 bladsye en baie foto's van almal en alles. Dit is veral interessant om te lees oor die kinders. Twee nuwe kleinkinders is gebore in die sewe jaar, ons het 'n swaer aan die dood afgestaan en almal het omtrent verhuis, aangebou, van werk verander, geestelik gegroei en ook swaar tye beleef en dit alles word vervat in die briewe.
Mag elkeen van ons in die volgende sewe jaar aanhou om so naby aan mekaar te leef. Ek kan sonder baie dinge klaarkom (selfs sonder 'n been vir 10 weke), maar sonder my familie... Nooit nie!
No comments:
Post a Comment