"I am a Lukla airstrip survivor!!!" Ook maar net! Dit was onbeskryflik!. Die kortste aanloopbaan in die wereld en ons het vandag daar geland met 'n Twin Otter Vliegtuig. Die vlug van Kathmandu was ongeveer 45 minute lank en ek het groot stukke daarvan met my dvd kamera afgeneem. Ons was almal lekker senuagtig, maar geseend met die weer. Ons het die berge pragtig gesien uit die vliegtuig, maar dit skud so in die lugstrome dat dit feitlik onmoontlik is om af te neem. Ek was by 'n venster. Die vliegtuig het net 17 sitplekke. Die vlieeniers is 18 en 24 jaar oud en lyk soos vegvlieeniers sonder die "ray bans". Een van die meisies in ons groep het sommer begin huil na ons geland het en Mike het gese hy kon sweer die co-pilot het ook sy bene vas teen die voorkant geskop met die remtrapslag. Die aanloopbaan is net meer as 300 meter lank en dit lyk heeltemal onmoontlik om daar te land as mens op volspoed aankom in 'n vliegtuig. Ons het dit almal oorleef en hardop gejuig toe ons buite gevaar blyk te wees. Wow! Dis erg! Ek het nie foto's daarvan nie, want ek het dvd geneem, maar sal by die ander kry.
Ek sit ook nie foto's by hierdie blog nie. Die internet hier is soooooo stadig dat elke foto 10 minute vat om te laai. Ek hou dit as 'n verrassing. Maar glo my dit is hemels!!!
Lukla het heerlike gemmer suurlemoen tee (dink aan Med Lemon) opgelewer en toe vertrek ons. Ons het twintag porters wat alles dra. Hulle dra tussen 45 - 60 kg op hul nek, kop en skouers. Party so jonk soos 15 jaar. Ongelooflik om te sien. Ons dra ongeveer 6 - 10 kg elk. Vandag het ons net 7 km gestap maar in omtrent 4 ure. Ons moes baie stadig stap. Ons is nou op ongeveer 2600 meter bo seevlak en ons asems jaag.
Die mense van Nepal is great. Baie vriendelik. Ons hoof plaaslike gids is Lakpa. Hy is 'n oupa met 'n konstante glimlag. Dawa is die eerste hulp in bevel. Dan is daar baie ander wie se name ek nie ken nie. Hulle is baie besorg en dink seker ons het nog nooit gestap nie, want hulle gee raad van sokkies, tot om nie te naby aan die afgrond te stap nie. Hulle word meer betaal as ons almal veilig bo kom en hulle gaan dit regkry kom wat wil.
Ons kos is baie interessant. Hier in die Khumbu vallei (ek kan nog nie glo ek is regtig hier nie) is baie groente tuine en graan en rys. Ons het vanmiddag Dalbat gehad. Dis rys met 'n lensie sousie en groente. Baie min sout maar verder heel smaaklik. Vanaand is dit knoffelsop en nan. Dis brood wat gebraai word met 'n sousie.
Ek het nou heerlik warm gestort. Hier is wraggies solar heating. Nou gaan ons met die aandprogram begin. Dis kaartspeel, baie lag en gesels en aandete eet. Tussen-in vat ons 'n everest bier. Mens het nie eintlik 'n eetlus bo 3000m nie en Sean dwing ons om alles te eet wat ons kan afkry. Pas my!
Groete en liefde vir almal. Ek weet nie vir hoe lank ek nog internet toegang sal he nie. Dit raak baie duur soos mens opgaan in die vallei. More stap ons na Namche Bazar. Dis op 3440m. 'n Baie steil klim na middagete, maar ons sal daar kom. "The distance is nothing, it is only the first step that counts."
Dankie, Pappa, vir die verkiesingsuitslae. Ons hoor Angus Buchan het inmekaar gesak na sy praatjie Saterdag by Meighty Men. Laat weet asb of hy alraait is. (Comment op die blog.)
Bid asb vir mooi weer. Die gradient van hierdie berge is ongelooflik. Ek dink vanmiddag terwyl ek stap dat ek kan sien dat die mense wat die bybel geskryf het nie in die himalayas was nie, want dan sou die psalmdigter nie geskryf het : "ek slaan my oe op na die berge nie". As mens hier jou oe opslaan sien jy nog niks nie. Jy moet jou nek agteroor rol na die berge en dan jou oe opslaan. Uit die vallei waar ons nou is, is die eerste ry berge wat mens sien seker op 3500m. Dis hoer as Suidelike Afrika se hoogste Mount Auxsources in die Drakensberge. Ek verkyk my en is so dankbaar dat ek hierdie kan doen. Laat dit met elkeen van julle baie goedgaan. Liefde Hanlie
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment