'n Vriendin van my is verlede Sondag (24 Jan 2010) oorlede nadat sy in Junie 2009 gediagnoseer is met bloedkanker. Ons het geweet sy gaan vinnig agteruit en kon in Desember al sien haar liggaam is moeg, maar tog was die skok groot. Dis nooit lekker om iemand so jonk aan die dood af te staan nie. Sy was maar 32 jaar oud.
Op die foto is ons almal saam op die Oranjerivier in Jan 2009. Marili is die een heel regs.
Ek het die volgende vir haar geskryf:
Ek kyk vanaand op in die hemel
en wonder of jy ons kan sien
Ek sien jou gesig skyn
lydingloos
verdrietvry
vreesloos
tuis
Ek hoor weer jou lag op die rivier
As Toit in 'n wateroorlog tier
Ek sien jou speel op die strand
met jou tone in Stilbaai se sand
Ek onthou jou vriendelike groet
vir elkeen wat jy by jou huis ontmoet
Jy het jou hartseer stil gedra
alleen
dapper
verskuil
'n Jaar terug het ons gewonder hoekom jy soveel ure op jou bed spandeer
miskien het die kanker jou toe reeds gekeer
Nou is jy tuis
eerste daar
gelukkig
vreugdevol
met die lig van die Lig in jou mooi oe.
Ek gaan jou mis.